Η αυχενική δισκεκτομή αποτελεί την ενδεδειγμένη μέθοδο χειρουργικής θεραπείας της αυχενικής δισκοκήλης. Όπως και η οσφυϊκή μικροδισκεκτομή, εκτελείται με τη βοήθεια μικροσκοπίου από εξειδικευμένους χειρουργούς σπονδυλικής στήλης. Η προσπέλαση, δηλαδή η οδός προσέγγισης του προβλήματος, εξαρτάται από το πόσο πρόσφατη είναι η αυχενική δισκοκήλη καθώς και από την εκπαίδευση και τις ικανότητες του χειρουργού.
Οπίσθια προσπέλαση
Μια πλάγια και πρόσφατη, «μαλακή» δισκοκήλη δηλαδή χωρίς αποτιτανώσεις και συμφύσεις με τους γύρω ιστούς, μπορεί να αφαιρεθεί με οπίσθια προσπέλαση. Η μέθοδος αυτή απαλλάσσει πλήρως τον ασθενή από τα ενοχλήματά του χωρίς να επηρεάζει την ευστάθεια της σπονδυλικής στήλης. Με τη μέθοδο αυτή δεν τοποθετείται κανένα ξένο σώμα στον ασθενή ο οποίος επιστρέφει στις δραστηριότητές του σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Πρόσθια προσπέλαση (ACDF)
Εξ ‘ίσου εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα και με την πρόσθια αυχενική προσπέλαση. Στην περίπτωση όμως αυτή επειδή αφαιρείται σχεδόν ολόκληρος ο πάσχοντας δίσκος δημιουργούνται συνθήκες δυνητικής αστάθειας στην αυχενική σπονδυλική στήλη. Για το λόγο αυτό η δισκεκτομή ακολουθείται από την τοποθέτηση εμφυτεύματος σε συνδυασμό με οστικό μόσχευμα έτσι ώστε να επιτευχθεί αφ’ ενός η διατήρηση του εύρους των σπονδυλικών τρημάτων και αφ’ ετέρου να δημιουργηθεί οστική ενοποίηση (fusion) των δύο γειτονικών σπονδύλων έτσι ώστε να μην υπάρχει κινητικότητα μεταξύ τους. (βλέπε Σπονδυλοδεσία) Για την επιτάχυνση της διαδικασίας αυτής απαιτείται ο περιορισμός των κινήσεων του αυχένα με τη βοήθεια ενός ημίσκληρου περιλαίμιου (κολάρου) το οποίο αφαιρείται μετά την πάροδο του πρώτου μετεγχειρητικού μήνα. Με τη βοήθεια του κολάρου ο ασθενής κινητοποιείται αμέσως μετά την πάροδο της επίδρασης των αναισθησιολογικών φαρμάκων.
Το μήκος της τομής στην περιοχή του τραχήλου δεν ξεπερνά συνήθως τα 4 εκατοστά. Η οριζόντια φορά της τομής καθώς και η τοποθέτησή της μέσα σε μια φυσιολογική πτυχή του δέρματος την καθιστούν σχεδόν αόρατη μετά την επούλωση του χειρουργικού τραύματος. Η πλαστική αποκατάσταση του τραύματος χωρίς τη χρήση εξωτερικών ραμμάτων αποδεσμεύει άμεσα τον ασθενή από την ιατρική επιτήρηση αφού δεν απαιτείται πλέον ούτε η κλασσική επίσκεψη στο γιατρό για την αφαίρεση ραμμάτων κατά την όγδοη μετεγχειρητική ημέρα.