Γεώργιος Δημογέροντας

Ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για τα οστεοπορωτικά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης

Georgios Dimogerontas — Thu, 22 Nov 2018 07:44:01 +0000

Ο Dr Δημογέροντας Γεώργιος, MD, MSc,PhD* εξηγεί τι είναι τα οστεοπορωτικά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης και τις νέες τεχνικές αντιμετώπισής τους.

Ποια είναι η αιτία των οστεοπορωτικών καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης;

Οι κυριότερες αιτίες οστεοπορωτικών καταγμάτων είναι η πρωτοπαθής και η δευτεροπαθής οστεοπόρωση. Οι συχνότερες μορφές της πρωτοπαθούς οστεοπόρωσης είναι η μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση, η γεροντική οστεοπόρωση και η ιδιοπαθής οστεοπόρωση.

Ποιοί άλλοι παράγοντες θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην πρόκληση ενός οστεοπορωτικού κατάγματος;

Οι παράγοντες που προκαλούν δευτεροπαθή οστεοπόρωση είναι: ο σακχαρώδης διαβήτης, η νόσος και το σύνδρομο Cushing (υπερκορτιζολαιμία), ο υπερπαραθυρεοειδισμός, η χρόνια χρήση κορτικοειδών, η δρεπανοκυτταρική αναιμία, το πολλαπλούν μυέλωμα και η παρατεταμένη ακινητοποίηση για οποιοδήποτε λόγο.

Σε ποια ηλικία εμφανίζεται συχνότερα η οστεοπόρωση;

Στην Ελλάδα έχει βρεθεί ότι σε άτομα άνω των 60 χρόνων το19% των γυναικών και το 11% των ανδρών παρουσιάζουν οστεοπόρωση.

Πόσο συχνά είναι τα οστεοπορωτικά κατάγματα στο γενικό πληθυσμό;

Το 25% των γυναικών μετά την εμμηνόπαυση μπορεί να εμφανίσουν συμπιεστικά κατάγματα των σπονδύλων. Με την πάροδο της ηλικίας, το ποσοστό αυτό ανεβαίνει και φτάνει στο 40% σε γυναίκες ηλικίας άνω των 80 ετών.

Χρειάζεται μεγάλη βία για να συμβεί ένα οστεοπορωτικό κάταγμα;

Δυστυχώς τα οστεοπορωτικά κατάγματα συμβαίνουν χωρίς ιδιαίτερη βία ακόμα και αυτομάτως πολλές φορές , δηλαδή χωρίς ο ασθενής να υποστεί οποιονδήποτε τραυματισμό. Αυτό συμβαίνει λόγω της ευθρυπτότητας των σπονδυλικών σωμάτων τα οποία παρουσιάζουν την υφή μιας φρυγανιάς.

Ποια είναι τα συμπτώματα που έχει ο ασθενής με οστεοπορωτικό κάταγμα σπονδυλικής στήλης;

Ο οξύς πόνος στη ράχη ή στη μέση, που δεν ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στα παυσίπονα και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, είναι το σημαντικότερο σύμπτωμα των ασθενών με οστεοπορωτικά κατάγματα στα αρχικά στάδια της νόσου. Αν μείνουν χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσουν σε παραμόρφωση του κορμού (κύφωση ή σκολίωση) και νευρολογική συμπτωματολογία, όπως αδυναμία βάδισης, μουδιάσματα στα πόδια και ακράτεια ή επίσχεση ούρων και κοπράνων.

Τι είναι η σπονδυλοπλαστική και τι η κυφοπλαστική;

Η σπονδυλοπλαστική και η κυφοπλαστική είναι δύο παρόμοιες διαδερμικές και ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές (MIS) που εφαρμόζονται στη θεραπεία των οστεοπορωτικών καταγμάτων. Και στις δύο μεθόδους χρησιμοποιείται ένας λεπτός σωλήνας, ο οποίος τοποθετείται μέσα στο σώμα του σπασμένου σπονδύλου, με τη βοήθεια φορητού ακτινολογικού μηχανήματος (C-arm) ή διεγχειρητικού αξονικού τομογράφου (O-arm), μέσα από τον οποίο γίνεται έγχυση ακρυλικού τσιμέντου με σκοπό την ενδυνάμωση του αφαλατωμένου σπονδυλικού σώματος.

Με την τεχνική της κυφοπλαστικής πριν την έγχυση του τσιμέντου γίνεται προσπάθεια ανάταξης του σπασμένου σπονδύλου με τη βοήθεια μπαλονιού το οποίο φουσκώνεται με υγρό εντός του σπονδυλικού σώματος.

Τι προσφέρει στον ασθενή η επέμβαση της κυφοπλαστικής;

Με τη μέθοδο της διαδερμικής κυφοπλαστικής επιτυγχάνονται δύο στόχοι. Η αντιμετώπιση του πόνου, με τη διενέργεια μόνο πολύ μικρών τομών στο δέρμα της ράχης ή της οσφύος και η διόρθωση της κύφωσης με την αποκατάσταση του χαμένου ύψους του σπασμένου σπονδυλικού σώματος.

Η σημαντικότερη όμως προσφορά της μεθόδου στον ηλικιωμένο ιδίως ασθενή είναι η άμεση κινητοποίησή του και η διατήρηση της ικανότητάς του να αυτοεξυπηρετείται.

Ποιος είναι ο κατάλληλος χρόνος για να υποβληθεί ένας ασθενής σε κυφοπλαστική;

Όταν η συντηρητική αντιμετώπιση των οστεοπορωτικών καταγμάτων είναι ανεπιτυχής επιβάλλεται η εφαρμογή των προαναφερόμενων ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών με σκοπό την άμεση ανακούφιση από τον πόνο και την αποτροπή εγκατάστασης των επιπλοκών των καταγμάτων αυτών όπως είναι η βαρειά κύφωση και ο περιορισμός της έκπτυξης του θώρακα δηλαδή η μείωση του βάθους της αναπνοής που μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση πνευμονίας ή ατελεκτασίας του πνεύμονα και οι επιπλοκές της χρόνιας κατάκλισης, ειδικά στους ηλικιωμένους, όπως είναι τα έλκη κατακλίσεως, η εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση και η θανατηφόρος πνευμονική εμβολή.

Ποιοι άλλοι ασθενείς θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα της κυφοπλαστικής;

Οι ογκολογικοί ασθενείς που πάσχουν από παθολογικά κατάγματα είτε λόγω πολλαπλού μυελώματος είτε λόγω οστεολυτικών μεταστάσεων στα οστά της σπονδυλικής στήλης καθώς και οι ασθενείς με επώδυνα τραυματικά κατάγματα χωρίς αστάθεια της σπονδυλικής στήλης ή στένωση του σπονδυλικού σωλήνα από απεσπασμένα οστικά τεμάχια.

Πόσες ημέρες νοσηλείας χρειάζεται ο ασθενής που θα υποβληθεί σε κυφοπλαστική;

Οι ασθενείς μετά τη διενέργεια της διαδερμικής κυφοπλαστικής κινητοποιούνται άμεσα και συνήθως παίρνουν εξιτήριο από την Κλινική σε λιγότερο από 24 ώρες.

Υπάρχουν εξελίξεις στην τεχνική της κυφοπλαστικής; Πού πλεονεκτούν οι νέες τεχνικές;

Μια από τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνική της κυφοπλαστικής και της σπονδυλοπλαστικής είναι η χρήση του O-arm (διεγχειρητικός αξονικός τομογράφος) (Εικόνα 3) σε συνδιασμό με το Neuronavigation (ιατρικό GPS) (Εικόνα 4) . Η χρήση της τεχνολογίας αυτής, η οποία είναι δυστυχώς ακόμα περιορισμένη σε μερικά μόνο κέντρα της Ελλάδας, μας δίνει τη δυνατότητα να εκτελούμε τις επεμβάσεις αυτές με πολύ μεγάλη ακρίβεια εκμηδενίζοντας τον κίνδυνο νευρολογικών επιπλοκών.

Συνοψίζοντας ποιά είναι τα πλεονεκτήματα των μικρής παρεμβατικότητας τεχνικών της σπονδυλοπλαστικής και της κυφοπλαστικής;

Τα κυριότερα πλεονεκτήματα των τεχνικών αυτών είναι :

οι πολύ μικρές τομές
η αναίμακτη τεχνική
ο μηδαμινός μετεγχειρητικός πόνος
η σύντομη νοσηλεία

και φυσικά η ταχεία αποκατάσταση με αποφυγή του κλινοστατισμού και των επιπλοκών που τον συνοδεύουν (πνευμονία, έλκη κατακλίσεως, θρόμβωση φλεβών κάτω άκρων, πνευμονική εμβολή κτλ).

*Ο Dr Δημογέροντας Γεώργιος είναι Νευροχειρουργός-Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης, Διευθυντής Νευροχειρουργικής Κλινικής METROPOLITAN HOSPITAL

The post Ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για τα οστεοπορωτικά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης appeared first on Γεώργιος Δημογέροντας.

Τέλος στην οσφυαλγία με αντιβίωση

Georgios Dimogerontas — Sun, 14 Dec 2014 15:45:02 +0000

Τέλος στην οσφυαλγία με αντιβίωση

Η οσφυαλγία αποτελεί μια από τις πιο συχνές αιτίες επίσκεψης στον γιατρό σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς εκτιμάται ότι 4 στα 5 άτομα, θα την εμφανίσουν τουλάχιστον μία φορά στη διάρκεια της ζωής τους. Οι αιτίες που την προκαλούν πολλές, με πιο γνωστές την καθιστική ζωή, την έλλειψη άσκησης και την παχυσαρκία, όμως ο νευροχειρουργός Γεώργιος Δημογέροντας έρχεται να μας αποκαλύψει άλλη μία! Ένα μικρόβιο που αν αντιμετωπιστεί φαρμακευτικά, μπορεί να γλιτώσει πολλούς πάσχοντες από οσφυαλγία από περιττά και επώδυνα χειρουργεία!

Πόσο συχνή είναι η οσφυαλγία;

Η οσφυαλγία είναι εξαιρετικά συχνή. αποτελεί την πέμπτη συχνότερη αιτία επίσκεψης σε γιατρό στην Αμερική. Ευθύνεται για το 15% περίπου των ημερών απουσίας από τη δουλειά λόγω ασθένειας και αποτελεί τη συχνότερη αιτία αναπηρίας στα άτομα κάτω των 45 ετών. Οι μισοί άνθρωποι έχουν βιώσει ένα επεισόδιο οσφυαλγίας πριν κλείσουν τα 20 πρώτα έτη της ζωής τους. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει αδρά συσχετισθεί με αύξηση της συχνότητας της οσφυαλγίας, καθώς περιλαμβάνει δραστηριότητες που την προκαλούν, όπως η παρατεταμένη καθιστική θέση και η οδήγηση οχημάτων.

Φαίνεται πως το σύμπτωμα αυτό εμφανίζεται συχνότερα στις ηλικίες μεταξύ 30 και 60 ετών, στους υπέρβαρους, σ’ αυτούς που δουλεύουν σε βαριές χειρωνακτικές εργασίες, καθώς και σ’ αυτούς που δουλεύουν καθιστοί, όπως οι οδηγοί ταξί, φορτηγών και λεωφορείων, οι πιλότοι και οι χειριστές μηχανών που παράγουν συνεχείς κραδασμούς.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:

Τέλος στην οσφυαλγία με αντιβίωση.

The post Τέλος στην οσφυαλγία με αντιβίωση appeared first on Γεώργιος Δημογέροντας.

Δισκοπλαστική με Hydrogel

Georgios Dimogerontas — Sun, 14 Dec 2014 15:13:26 +0000

Δισκοπλαστική με Hydrogel

Η δισκοπλαστική με Hydrogel ως προληπτική θεραπεία της εκφυλιστικής δισκοπάθειας

Η οσφυαλγία είναι συνυφασμένη με την όρθια στάση και βάδιση του ανθρώπου και άρα αποτελεί σύνηθες σύμπτωμα που μας ακολουθεί από την αρχή της παρουσία μας πάνω στη γη. Δεν υπάρχει ανθρώπινο ον που να μην έχει βιώσει το δυσάρεστο ενόχλημα του πόνου στη μέση το οποίο προσβάλλει μέχρι και το 5% των κατοίκων αυτού του πλανήτη κάθε χρονο.

Η φυσιολογική φθορά των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των φυσικών δηλαδή αναρτήσεων της σπονδυλικής στήλης, που επιστημονικά περιγράφεται με τον όρο εκφυλιστική δισκοπάθεια, αποτελεί μάλλον τη συχνότερη αιτία αμιγούς οσφυλαγίας, δηλαδή του πόνου στη μέση χωρίς πόνο στα πόδια (ισχιαλγία). Οι μικροτραυματισμοί από τη συνεχή κίνηση και φόρτιση των δίσκων αποτελούν τη κυριότερη αιτία έναρξης της εκφυλιστικής αυτής διαδικασίας.
Η αφιδάτωση του κεντρικού τμήματος του δίσκου (του πηκτοειδούς πυρήνα) και οι ρήξεις του περιφερικού τμήματος του δίσκου (του ινώδους δακτυλίου) αποτελούν τις κυριότερες παθολογοανατομικές βλάβες που λαμβάνουν χώρα μέσα σε έναν εκφυλιζόμενο δίσκο. Το τελικό αποτέλεσμα μπορούμε να το δούμε στη μαγνητική τομογραφία της μέσης σαν μαύρο δίσκο (black disk) ο οποίος συνήθως έχει μικρότερο ύψος από τους γειτονικούς φυσιολογικούς μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Η παραδοσιακή θεραπεία ενός επώδυνου εκφυλισμένου δίσκου (χωρίς δισκοκήλη) είναι χειρουργική είτε με οπίσθια προσπέλαση (διαυχενική σπονδυλοδεσία με κοχλίες – ράβδους και TLIF με κλωβό και οπτικό μόσχευμα.)

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:

Δισκοπλαστική με Hydrogel

The post Δισκοπλαστική με Hydrogel appeared first on Γεώργιος Δημογέροντας.

Ημικρανία και διατροφή

Georgios Dimogerontas — Tue, 13 May 2014 13:59:02 +0000

Γράφει η Διαιτολόγος-Διατροφολόγος Δήμητρα Μπαλάσκα

Η ημικρανία είναι μία χρόνια νευρολογική πάθηση με κύριο σύμπτωμα έναν ισχυρό πονοκέφαλο που μπορεί να αφορά ολόκληρο ή μόνο το μισό κεφάλι. Διαρκεί από 2 έως 72 ώρες και συνοδεύεται από συμπτώματα όπως ναυτία, έμετο, φωτοφοβία (αυξημένη ευαισθησία στο φως) ή ηχοφοβία (αυξημένη ευαισθησία στον ήχο).Οι ακριβείς μηχανισμοί που προκαλούν τις ημικρανίες δεν είναι γνωστοί αλλά πιστεύεται ότι οφείλονται σε ένα μίγμα περιβαλλοντικών και κληρονομικών παραγόντων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διακυμάνσεις στα επίπεδα των ορμονών μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο καθώς οι γυναίκες εμφανίζουν δύο έως τρεις φορές συχνότερα ημικρανίες σε σχέση με τους άντρες. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι ημικρανίες εξαλείφονται πλήρως κατά την περίοδο της κύησης.
Διατροφικοί παράγοντες όπως η δυσανεξία σε ορισμένα τρόφιμα (τροφικές ευαισθησίες) και η ανεπάρκεια συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών, όπως και το στρες, μπορεί να προκαλέσουν κρίσεις ημικρανίας.
Υπολογίζεται ότι το 20% των περιπτώσεων της ημικρανίας οφείλεται σε κάποια τροφική δυσανεξία. Τρόφιμα με αγγειοσυσπαστικές ιδιότητες μπορούν να επιφέρουν ημικρανίες σε ευπαθείς ασθενείς. Τέτοια τρόφιμα είναι το κόκκινο κρασί, η μπύρα, το γιαούρτι, το γάλα, το τσάι, ο καφές,τα λουκάνικα, τα αναψυκτικά τύπου cola, η σοκολάτα, η ασπαρτάμη και το γλουταμινικό μονονάτριο που χρησιμοποιείται ως ενισχυτικό γεύσης στα κινέζικα εστιατόρια.

Ένα ακόμα πρόδρομο της ημικρανίας μπορεί να είναι η υπογλυκαιμία. Τρόφιμα που προκαλούν ημικρανία μετά από υπογλυκαιμία είναι η σοκολάτα, το τυρί, τα εσπεριδοειδή φρούτα, η μπανάνα, οι ξηροί καρποί, τα δημητριακά, τα φασόλια και η πίτσα.
Τέλος, η ανεπάρκεια της ριβοφλαβίνης (βιταμίνη Β2) και του μαγνησίου (Μg) έχουν συσχετισθεί με την εμφάνιση ημικρανίας.
Βέβαια τα τρόφιμα που προκαλούν ημικρανίες σε ένα άτομο μπορεί να μην επιφέρουν κρίσεις σε κάποιο άλλο, ενώ τα όρια δυσανοχής των τροφίμων μπορεί να ποικίλλουν από καιρού εις καιρό, ακόμα και στο ίδιο το άτομο!
Γι’αυτό το λόγο δεν υπάρχουν γενικές οδηγίες όσον αφορά την αποφυγή συγκεκριμένων τροφίμων αλλά η αξιολόγησή τους γίνεται σε κάθε ασθενή ξεχωριστά ώστε να αποφεύγεται η κατανάλωση τους ως προφυλακτικό μέτρο κατά των κρίσεων.
Είναι λοιπόν σαφές ότι η εμφάνιση κρίσεων ημικρανίας σχετίζεται άμεσα με τη διατροφή, με αποτέλεσμα ο ρόλος του διαιτολόγου, όπως και του γιατρού, να είναι σημαντικός τόσο για την πρόληψη όσο και για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της ημικρανίας.

The post Ημικρανία και διατροφή appeared first on Γεώργιος Δημογέροντας.

Πόνος στη μέση και σωματικό βάρος

Georgios Dimogerontas — Sun, 09 Feb 2014 15:58:06 +0000

Πόνος στη μέση και σωματικό βάρος

Δήμητρα Μπαλάσκα

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Ο πόνος στη μέση ή λουμπάγκο ή οσφυαλγία αναφέρεται στον πόνο χαμηλά στην πλάτη. Είναι ένα σύμπτωμα (όχι νόσος) που αφορά οποιοδήποτε πόνο στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης ανεξάρτητα από την αιτία που τον προκαλεί. Μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά μετά από μία απότομη κίνηση ή και σταδιακά που χειροτερεύει με το πέρασμα του χρόνου. Ο πολύ δυνατός πόνος εντοπίζεται στην περιοχή γύρω από τη μέση αλλά μπορεί να επεκτείνεται και στο πόδι ενώ συχνά μπορεί να συνοδεύεται από μουδιάσματα στα δάκτυλα των ποδιών. Πρόκειται για ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσει κάποιος αφού το 80% των ανθρώπων το έχουν ζήσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους.

Ο πόνος στη μέση είναι η δεύτερη κατά σειρά συνήθης αιτία απώλειας εργάσιμων ημερών μετά το κοινό κρυολόγημα. Μπορεί να προσβάλλει όλες τις ηλικίες, συχνότερα όμως τις ηλικίες από 30 έως 60 ετών. Έχει παρατηρηθεί όμως ότι σε νεαρότερα άτομα είναι συνήθως παροδικός ενώ σε μεγαλύτερες ηλικίες είναι συχνότερα χρόνιος. Για την εμφάνισή του ενοχοποιούνται διάφοροι παράγοντες όπως είναι η ηλικία, το φύλο, η κληρονομικότητα και η γενική κατάσταση της υγείας. Η παχυσαρκία θεωρείται επίσης ένας εξίσου επιβαρυντικός παράγοντας για την μετάπτωση μιας απλής οσφυαλγίας σε μακροχρόνιο πρόβλημα. Πρόσφατη έρευνα (Smuck M 2013) σε 7.000 περίπου Αμερικανούς έδειξε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης οσφυαλγίας εξαρτάται από τον δείκτη βάρους σώματος (ΒΜΙ) ο οποίος δείχνει τη βαρύτητα της παχυσαρκίας. Ο κίνδυνος αυτός από 2,9% που είναι στον πληθυσμό φυσιολογικού βάρους (ΒΜΙ=20-25) εκτοξεύεται στο 11, 6% στον πληθυσμό με νοσογόνο παχυσαρκία (ΒΜΙ>36). Η φυσική δραστηριότητα φαίνεται πως μειώνει τον κίνδυνο αυτό ιδίως στον πληθυσμό με ΒΜΙ από 26 έως 36 ( υπέρβαροι και παχύσαρκοι ).

Πώς μπορεί όμως να αντιμετωπιστεί ο πόνος στη μέση αν συνυπάρχει με παχυσαρκία; Καταρχάς κύριο μέλημα θα πρέπει να είναι η απώλεια βάρους καθώς και η καθημερινή σωματική άσκηση. Οι κύριες μυϊκές ομάδες που πρέπει να γυμναστούν είναι οι μύες της μέσης που είναι οι κοιλιακοί, οι ραχιαίοι, οι ιερονωτιαίοι και οι γλουτιαίοι. Αθλήματα που γυμνάζουν συνολικά το σώμα, όπως είναι η κολύμβηση πρέπει να προτιμούνται. Όμως επειδή ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός το ορθότερο είναι να ακολουθηθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης υπό την επίβλεψη γυμναστή.

Όσον αφορά την απώλεια βάρους συστήνονται οι εξής οδηγίες:

• Κατανάλωση πρωινού. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα γεύματα καθώς «σπάει» την πολύωρη βραδινή νηστεία. Πολυάριθμες έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα τα οποία δεν καταναλώνουν πρωϊνό έχουν 4,5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν παχυσαρκία. Επίσης σε μία μελέτη παρέμβασης παρατηρήθηκε ότι τα άτομα που ξεκίνησαν να τρώνε πρωϊνό έχασαν έως και 7,7 κιλά έναντι αυτών που συνέχισαν να μην καταναλώνουν πρωϊνό.

• Επαρκής ύπνος. Υπάρχει συσχέτιση της παχυσαρκίας με την έλλειψη ύπνου. Έρευνα έχει δείξει ότι όσοι κοιμούνταν λιγότερο από 5 ώρες εμφάνιζαν 65% μεγαλύτερο κίνδυνο παχυσαρκίας συγκριτικά με όσους κοιμούνταν 7 ώρες κάθε βράδυ.

• Κατανάλωση συχνών γευμάτων. Αυτό σημαίνει τρία κυρίως γεύματα καθώς και δύο ενδιάμεσα. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση τακτικών γευμάτων βοηθάει στον έλεγχο της πείνας, στην αποφυγή κατανάλωσης μεγάλων ποσοτήτων φαγητού και ανθυγιεινών τροφίμων καθώς και στη διατήρηση της ισορροπίας των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα.

• Μεσογειακή Διατροφή. Αποτελεί ένα προσχέδιο για μία ισορροπημένη διατροφή. Σύμφωνα με αυτή θα πρέπει να καταναλώνονται καθημερινά τροφές φυτικής προέλευσης όπως είναι τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα φρούτα και τα λαχανικά, 2-3 μερίδες γαλακτοκομικών καθώς και ελαιόλαδο. Εβδομαδιαία θα πρέπει να καταναλώνονται 1-2 γεύματα με μαγειρευμένα λαχανικά, 1-2 γεύματα με ψάρι ή θαλασσινά, 1-2 γεύματα με όσπρια και ένα γεύμα με κοτόπουλο. Τέλος, η κατανάλωση κόκκινου κρέατος πρέπει να περιορίζεται στα 2 γεύματα το μήνα.

• Έλεγχος της ποσότητας φαγητού από κάθε κατηγορία τροφίμου που πρέπει να καταναλώνεται. Ο έλεγχος των μερίδων είναι απαραίτητος για μια επιτυχή προσπάθεια απώλειας βάρους αλλά και για την επίτευξη μιας ισορροπημένης διατροφής. Περισσότερες πληροφορίες βρίσκονται στην ενημερωτική καμπάνια του medNutrition το μέγεθος…μετράει!

• Επαρκής κατανάλωση νερού. Η σωστή ενυδάτωση του οργανισμού επιτρέπει την είσοδο των θρεπτικών συστατικών μέσα στα κύτταρα αλλά και την αποβολή των απόβλητων του μεταβολισμού.

Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ο πόνος στη μέση πρέπει να αντιμετωπισθεί χειρουργικά. Στην περίπτωση που ο ασθενής είναι παχύσαρκος θα πρέπει να ακολουθήσει πρόγραμμα απώλειας βάρους τόσο πριν όσο και μετά το χειρουργείο αφού το περιττό βάρος επιβαρύνει τη σπονδυλική στήλη με επιπλέον φορτίο το οποίο δυσχεραίνει την μετεγχειρητική του ίαση. Στις περιπτώσεις αυτές η απώλεια βάρους θα πρέπει να γίνει σταδιακά σύμφωνα με τις οδηγίες του διαιτολόγου σε συνεργασία φυσικά με τον ειδικό χειρουργό της σπονδυλικής στήλης (συνήθως Νευροχειρουργό ή σπανιότερα Ορθοπαιδικό ιατρό).

Πληροφορίες για την χειρουργική αντιμετώπιση πων παθήσεων της σπονδυλικής στήλης μπορείτε να βρείτε στο διαδυκτιακό τόπο www.neuroxeirourgos.gr.

Βιβλιογραφία

Μa Y., Bertone ER, Stanek EJ. Association between eating pattems and obesity in a free-living US adult population. Am J Epidemiol. 2003;158(1):85-92.

Smuck M, Kao MC, Brar N, Martinez-Ith A, Choi J3, Tomkins-Lane CC.Does physical activity influence the relationship between low back pain and obesity? Spine J. 2013;Nov 12. pii: S1529-9430(13)01649-5. doi: 10.1016/j.spinee.2013.11.010

Ζουμπανέας Ε. Μανωλαράκης Μ. (2002). Πως πρέπει να τρώμε, Τι καλό θα μαγειρέψεις…σήμερα μαμά; Σελ. 15-21 Αθήνα: Ελληνικά γράμματα.

Παπαλαζάρου Α. (2008). Γνώση, Αδυνατίστε με 5 κινήσεις. Σελ. 82 – 119 Αθήνα: Έλλην.

Συμεωνίδης Π. (1984). Παθήσεις και κακώσεις Μυοσκελετικού Συστήματος, Ορθοπεδική. Σελ. 174-178 Θεσσαλονίκη: University Studio Press.

The post Πόνος στη μέση και σωματικό βάρος appeared first on Γεώργιος Δημογέροντας.

Δισκοπλαστική με Discogel

@dmin_gd28 — Tue, 05 Nov 2013 09:28:40 +0000

Η δισκοπλαστική αποτελεί μια από τις πιο μοντέρνες ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους θεραπείας της οσφυαλγίας και της αυχεναλγίας που οφείλονται σε δισκοπάθεια (εκφύλιση μεσοσπονδύλιου δίσκου, black disc) ή δισκοκήλη.

Μπορεί να συνδυαστεί αποτελεσματικά με τη θεραπεία MAST για την αντιμετώπιση των παθήσεων αυτών. Δισκοπλαστική και θεραπεία MAST

Συνιστάται στη διαδερμική χορήγηση ενός παχύρρευστου διαλύματος (μορφή γέλης) που περιέχει οινόπνευμα (αιθυλική αλκοόλη), κυτταρίνη και ένα σκιαγραφικό υλικό (βολφράμιο), στο εσωτερικό του εκφυλισμένου μεσοσπονδύλιου δίσκου της μέσης ή του αυχένα.

The post Δισκοπλαστική με Discogel appeared first on Γεώργιος Δημογέροντας.

Η θέση της Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής στη σύγχρονη Νευροχειρουργική πραγματικότητα

@dmin_gd28 — Tue, 05 Nov 2013 08:34:43 +0000

To 1762 o Dr Hunter έγραφε γενικά για τη χειρουργική: «Η χειρουργική, κερδίζοντας από τη γενική πρόοδο της γνώσης, θα καταστεί χωρίς μαχαίρι και χωρίς αίμα!».
Το τέλος του 20ου αιώνα έμελλε να συνυφανθεί με την ανατολή και την καθιέρωση της λαπαροσκοπικής χειρουργικής η οποία σηματοδότησε την εφαρμογή στην καθ’ ημέρα πράξη μιας αρκετά παλιάς ιδέας, αυτής της επιτέλεσης χειρουργικών επεμβάσεων με όσο το δυνατόν μικρότερες χειρουργικές τομές. Στο πλαίσιο της φιλοσοφίας αυτής αναπτύχθηκε, παράλληλα με την ελάχιστα επεμβατική χειρουργική και η Ελάχιστα Επεμβατική Νευροχειρουργική (Μinimal Invasive Neurosurgery) η οποία αφορά τόσο τις παθήσεις του εγκεφάλου όσο και τις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης.
Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, που συνέβη παράλληλα, έδωσε ώθηση στην εφαρμογή της νέας αυτής φιλοσοφίας σχεδόν σε κάθε Νευροχειρουργική πάθηση από την πιο συχνή έως την πλέον σπάνια.

Ελάχιστα Επεμβατική Νευροχειρουργική στον Εγκέφαλο

Η εμφάνιση των σύγχρονων μοντέλων Νευροπλοήγησης ανέλαβαν την καθοδήγηση του Νευροχειρουργού στη θεραπεία ακόμα και των πιο δυσπρόσιτων βλαβών του εγκεφάλου μέσα από κρανιοτομίες λίγων τετραγωνικών εκατοστών (keyhole craniotomy). Καλοήθεις (μηνιγγιώματα, ακουστικά νευρινώματα, αδενώματα της υπόφυσης, κρανιοφαρυγγιώματα, αιμαγγειοβλαστώματα) και κακοήθεις (αστροκυττώματα) όγκοι του εγκεφάλου, πρωτοπαθείς ή δευτεροπαθείς (εγκεφαλικές μεταστάσεις), ανευρύσματα και αρτηριοφλεβώδεις δυσπλασίες (AVMs) χειρουργούνται πλέον με τη βοήθεια του Νευροπλοηγού και των μικρονευροχειρουργικών εργαλείων κάτω από το χειρουργικό μικροσκόπιο .

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:

Η θέση της Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής στη σύγχρονη Νευροχειρουργική πραγματικότητα

The post Η θέση της Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής στη σύγχρονη Νευροχειρουργική πραγματικότητα appeared first on Γεώργιος Δημογέροντας.

Η διατροφή πριν και μετά το χειρουργείο

@dmin_gd28 — Sun, 19 Aug 2012 13:20:56 +0000

Η διατροφή πριν και μετά το χειρουργείο

Δήμητρα Μπαλάσκα

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Είναι γνωστό ότι ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής Ιπποκράτης πραγματοποιούσε δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις πριν από 2500 χρόνια, παρά τα σχεδόν ανύπαρκτα μέσα της εποχής του. Περιστατικά γενικής χειρουργικής, ορθοπεδικής, καρδιοχειρουργικής αλλά και απλά Νευροχειρουργικά περιστατικά χειρουργούνταν με επιτυχία από τον ίδιο και τους μαθητές του ! Εκτός όμως από την ίδια την επέμβαση, ο Ιπποκράτης έδινε μεγάλη σημασία στην προετοιμασία του ασθενούς, μέρος της οποίας αποτελεί και η προεγχειρητική διατροφή.

Γενικά κατά το χρονικό διάστημα που προηγείται μιας προγραμματισμένης χειρουργικής επέμβασης ο ασθενής θα πρέπει να έχει μια ισορροπημένη διατροφή έτσι ώστε η λειτουργία του ανοσοποιητικού του συστήματος να είναι φυσιολογική συντελώντας στην πρόληψη μιας χειρουργικής λοίμωξης και στη γρήγορη επούλωση του χειρουργικού του τραύματος. Η διατροφή αυτή είναι πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα και φτωχή σε λίπη, ζάχαρη και τροφές που περιέχουν συντηρητικά. Η σωστή διατροφή σε συνδυασμό με τη φυσική άσκηση μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια ανεπιθύμητου βάρους στους υπέρβαρους ασθενείς και στη βελτίωση της λειτουργίας τόσο του καρδιοαναπνευστικού όσο και του μυοσκελετικού τους συστήματος, ειδικά σε ασθενείς με καρδιοπάθειες, περιοριστικού τύπου πνευμονοπάθειες και προβλήματα της σπονδυλικής στήλης.

Η προεγχειρητική προετοιμασία του γαστρεντερικού συστήματος είναι απαραίτητη κατά τα τελευταία προεγχειρητικά 24ωρα και εξαρτάται από το είδος της χειρουργικής επέμβασης. Για παράδειγμα πριν από τις προγραμματισμένες επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα απαιτείται παραδοσιακά τριήμερος δίαιτα χαμηλού υπολείμματος σε συνδυασμό με τη χορήγηση καθαρτικών ουσιών έτσι ώστε να επιτευχθεί κένωση και αποσυμφόρηση του εντέρου πριν το χειρουργείο, μείωση του μικροβιακού φορτίου του εντέρου (προφύλαξη από λοιμώξεις), μείωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών ( ακράτεια κοπράνων, τυμπανισμός κτλ ) και επιτάχυνση της επούλωσης του τραύματος. Ακόμα και μείωση της μετεγχειρητικής νοσηρότητας και θνητότητας έχει παρατηρηθεί σε μελέτες προεγχειρητικής διατροφικής υποστήριξης με ολική παρεντερική διατροφή (Mullen 1980). Η μέθοδος όμως αυτή ενδείκνυται μόνο σε ασθενείς υψηλού κινδύνου με κακή θρέψη (Hill 1994).

Σε όλες όμως ανεξαιρέτως τις χειρουργικές επεμβάσεις απαγορεύεται η λήψη στερεών τροφών και υγρών κατά τις τελευταίες 12 και 8 ώρες αντίστοιχα, έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εισρόφησης κατά την εισαγωγή στην αναισθησία. Δηλαδή, το πρωί της ημέρας του χειρουργείου, ανεξάρτητα από το είδος της νάρκωσης που θα δοθεί (τοπική, στελεχιαία, ραχιαία ή γενική), ο ασθενής θα πρέπει να είναι τελείως νηστικός, ώστε να οδηγηθεί στο χειρουργείο με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια.

Μετά το χειρουργείο η διατροφή είναι συνήθως ελεύθερη εκτός από τις χειρουργικές επεμβάσεις που αφορούν το γαστρεντερικό σύστημα. H οδός χορήγησης της τροφής κατά την άμεση μετεγχειρητική περίοδο επιλέγεται ανάλογα με τις ειδικές ανάγκες του χειρουργημένου ασθενούς και μπορεί να είναι η φυσιολογική από του στόματος οδός, η εντερική [από σωλήνα Levin ή από στομία (γαστροστομία, νηστιδοστομία ή εντεροστομία)] ή η παρεντερική οδός (από κεντρική ή από περιφερική φλέβα) με την πρώτη να αποτελεί την πλέον επιθυμητή για κάθε ασθενή και την πιο αποτελεσματική για τη θρέψη και την αποκατάσταση του χειρουργικού ασθενούς.

H καλή μετεγχειρητική διατροφή φαίνεται πως είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες μείωσης της μετεγχειρητικής εξασθένισης του ασθενούς και της ταχύτερης ανάρρωσής του αφού μαζί με την σωστή αναλγησία και την επαρκή κινητοποίηση μειώνουν τον μετεγχειρητικό καταβολισμό και την απώλεια μυϊκής μάζας και διατηρούν τη λειτουργικότητά του σε φυσιολογικά επίπεδα (Christensen 1993, Schroeder 1991, Kehlet 1997).

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί πως κατά την περιεγχειρητική περίοδο πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών γιατί το αλκοόλ είτε παρουσιάζει συνεργική δράση με πολλά φάρμακα είτε εμποδίζει την απορρόφηση κάποιων άλλων φαρμακευτικών ουσιών από το στομάχι και το λεπτό έντερο. To αλκοόλ εξάλλου συμπεριλαμβάνεται στους σημαντικότερους χειρουργικούς παράγοντες κινδύνου των εξαρτημένων από αυτό ατόμων αφού προκαλεί ανοσοκαταστολή, υποκλινική καρδιακή δυσλειτουργία και ορμονική υπεραντίδραση στο χειρουργικό τραύμα (Tennesen 1992).

Βιβλιογραφία:

Mullen JL, Buzby GP, Matthews DC, et al. Reduction of operative morbidity and mortality by combined preoperative and postoperative nutritional support. Ann Surg !980; 192(5):604-613.
Hill GL. Impact of nutritional support on the clinical outcome of the surgical patient. Clinical Nutrition 1994; 13: 331-340.
Tennesen H, Petersen KP, Hojgaard L, et al. Postoperative morbidity among symptom-free alcohol misusers. Lancet 1992; 340: 334-337.
Christensen T, Kehlet H. Postoperative fatigue. World Journal of Surgery 1993; 17: 220-225.
Schroeder D, Gillanders I, Mahr K, et al. Effects of immediate postoperative enteral nutrition on body composition, muscle function and wound healing. Journal of Parenteral and Enteral Nutrition 1991; 15: 376-383.
Kehlet H. Multimodal approach to control postoperative pathophysiology and rehabilitation. British Journal of Anaesthesia 1997; 78: 606-617.

The post Η διατροφή πριν και μετά το χειρουργείο appeared first on Γεώργιος Δημογέροντας.